Zdjęcie panoramiczne
Loże patronackie
Sala muzealna została urządzona w dawnej loży patronackiej – jednej z dwóch znajdujących się nad przylegającymi do prezbiterium zakrystią – od północy i skarbcem – od południa.
Do loży południowej prowadziło odrębne wejście z zewnątrz, a z dolnego jej przedsionka nie było przejścia do skarbca. Do loży północnej prowadziło wejście od wschodu poprzez przedsionek wspólny również dla zakrystii.
Najwcześniejsza wzmianka o loży nad zakrystią północną pochodzi z 1767 r. i dotyczy poważnych zniszczeń obydwu pomieszczeń:
„Sklepienie zakrystii kościoła tykockiego bliskim grozi upadkiem z racji,
że sufit w loży nad zakrystią będący po większej części opadł,
a tak deszcz przez dach z impetem wodę na sklepienia pędzi zakrystyjne.”
Z informacji źródłowych wiadomo, ze w 1890 r. w loży północnej znajdowała się biblioteka i pozostała w niej jeszcze w 1935 r. W 1901 r. do loży północnej przeniesiono skarbiec, ponieważ w dawnym skarbcu, w przyziemiu, urządzono nową zakrystię.
W lożach, w ścianie graniczącej z prezbiterium, zachowały się drewniane okna z czasów budowy kościoła, ze złoconymi od strony wnętrza świątyni, szczeblinami i pierwotnymi zawiasami. Dolne kwatery okien są wtórne – zostały wymienione prawdopodobnie podczas remontu w l. 70. XVIII w. (w loży północnej) oraz w 1858 r. (w loży południowej).
