Zdjęcie panoramiczne
Ołtarz główny oraz sześć ołtarzy bocznych ufundowanych przez Jana Klemensa Branickiego i wykonanych w latach 1749–50 tworzą spójny wystrój świątyni.
Jako pierwszy powstał ołtarz główny – drewniana konstrukcja ustawiona na murowanej mensie. Późnobarokowa, architektura ołtarza z wysuniętymi parami kolumn nawiązuje rzutem do galeriowej fasady kościoła i wywodzi się z formy paryskiej architektury pałaców miejskich 1. połowy XVIII w. Ozdobiona jest bogatą dekoracją rzeźbiarską, m.in. figurami świętych Piotra i Pawła ustawionymi na konsolach zapewne nieco później. Warszawskiej proweniencji zdaje się snycerska dekoracja ornamentalna ołtarza oraz tabernakulum, które można przypisać snycerzowi-dekoratorowi, Samuelowi Contesse.
Natomiast zwieńczenie ołtarza, wydaje się niejednorodne pod względem koncepcji i czasu powstania, przypuszczalnie w trakcie prac zmieniono plany stąd obecna forma, ze zbyt ciężkim gzymsowaniem i brakiem jednoznacznego zamknięcia. Na tle glorii z chmurami widoczna jest para aniołów unoszących się w locie, trzymających łódkę na kadzidło i trybularz na długim łańcuszku, którym okadzany jest ołtarz. Nierozstrzygnięte pozostaje autorstwo niejednorodnej rzeźby figuralnej: wysokiej klasy, silnie klasycyzujące figury czterech dużych aniołów oraz wykonanych inną ręką znakomitych rzeźb śś. Piotra i Pawła.
Na antependium umieszczono płaskorzeźbione przedstawienie Ostatniej Wieczerzy, a w polu głównym obraz Trójcy Przenajświętszej pędzla Szymona Czechowicza.
Najprawdopodobniej do wyzłocenia ołtarza zatrudniono warszawskiego pozłotnika –Zielenieckiego. Zapisy inwentarzowe z 1791 r. potwierdzają, że cały ołtarz główny wraz z antependium i tabernakulum był złoty i taki pozostawał przez kolejne wieki. Złocenie daje wrażenie, że nastawa ołtarzowa wykonana została ze szlachetnego kruszcu. W rzeczywistości powierzchnię ołtarza pokryto jedynie bardzo cienkimi płatkami metalu.
Trzy drewniane stopnie przed ołtarzem zostały zapewne ok. 1910 roku pomalowane z patronu motywem symetrycznej ulistnionej wici z parą czteropłatkowych kwiatków.
