Barokowo-rokokowa chrzcielnica fundowana przez hetmana wielkiego koronnego Jana Klemensa Branickiego, jest wyjątkowym przykładem dzieła kamieniarsko-rzeźbiarskiego w skali całego Podlasia i północno-wschodniego Mazowsza. Puklowaną czarę i cokół wykonano z czarnego marmuru z Dębnika pod Krakowem, w pracowni rodzin Stachowskich i Góreckich z Dębnika, natomiast stopę wykuto z jasnobeżowego marmuru bł. Salomei z Grodziska pod Skałą w Dolinie Prądnika.
Chrzcielnica dodatkowo przykryta została wykonaną prawdopodobnie w Warszawie, miedzianą, trybowaną pokrywą, ozdobioną wykwintnymi motywami rocailles, i zwieńczona snycerską grupą rzeźbiarską Chrztu Jezusa w Jordanie, autorstwa Szymona Jabłońskiego, nadwornego snycerza hetmana Branickiego. Wzór dla grupy rzeźbiarskiej mógł jednak przygotować wybitny rzeźbiarz warszawski, austriackiego pochodzenia – Johann Chrysostomus Redler, zatrudniany regularnie w latach 50. i 60. XVIII w. w głównej rezydencji i ogrodzie białostockim.
Usytuowanie chrzcielnicy tykocińskiej przy wejściu do prezbiterium po stronie południowej, naprzeciw ambony, odpowiada pierwotnemu i jest zgodnie z obowiązującymi w XVIII w. przepisami liturgicznymi.
